przekręcić się

przekręcić się
Umrzeć
Eng. To die

Słownik Polskiego slangu. . 2012.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • przekręcać się – przekręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być przekręcanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kurek przekręcił się i popłynęła woda. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kręcąc się, zmieniać swoją pozycję …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przekręcić — dk VIa, przekręcićkręcę, przekręcićkręcisz, przekręcićkręć, przekręcićcił, przekręcićcony przekręcać ndk I, przekręcićam, przekręcićasz, przekręcićają, przekręcićaj, przekręcićał, przekręcićany 1. «przechylić na bok, ustawić ukośnie» Przekręcić… …   Słownik języka polskiego

  • przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić …   Słownik języka polskiego

  • kozioł — 1. Fiknąć, machnąć, przewrócić, wywinąć kozła, koziołka a) «przewrócić się, upaść»: Szczęsny wywinął kozła, rąbnął o kant stołu i padł u nóg księdza. I. Newerly, Pamiątka. b) «przekręcić się szybko w powietrzu, głową w dół, odrywając stopy od… …   Słownik frazeologiczny

  • przekoziołkować — dk IV, przekoziołkowaćkuję, przekoziołkowaćkujesz, przekoziołkowaćkuj, przekoziołkowaćował, przekoziołkowaćowany 1. «parokrotnie wywrócić koziołka, przekręcić się parę razy w powietrzu» Samochód przekoziołkował ze wzgórza. Przekoziołkował parę… …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

  • zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

  • klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… …   Słownik języka polskiego

  • przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… …   Słownik języka polskiego

  • klucz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narzędzie, najczęściej metalowe, którym zamyka się i otwiera zamki, zamknięcia, kłódki i inne urządzenia blokujące : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”